Dışarıdan Bir Göz - 2

BÖLÜM 2:

MERKEZİNİ BÜYÜTMEK

Kendimizi her anlamda iyi hissettiğimiz işi yapıyor olmanın bir ayrıcalık değil, hak olması gerektiğini savunuyorum.

Hangi işi yapıyor olursak olalım, kiminle, nerede hangi çerçevede çalışıyor olursak olalım hepimizin arayışı öyle ya da böyle tek bir yerde birleşiyor; kendimizden daha büyük bir bütüne anlamlı bir katkıda bulunmak.

Kendimizden daha büyük bir bütüne anlamlı bir katkıda bulunmak.

Bu sebeple anlamlı bütünü bulana kadar oradan oraya koşuyor, bize öğretilen başarı kriterlerini gerçekleştirmeye çalışıyor, kariyer yapmak için uğraşıyor, başkalarının ‘‘çok iyi/çok kötü’’ tanımlarıyla kendimizi sınırlıyoruz.

Her bütün, parçalardan oluşur. Her bir parça mevcut varlığıyla kendisine en iyi gelecek halini koruduğunda bütünü korumuş olur. Dolayısıyla biz kendimize iyi gelmezsek bütüne de iyi gelememiş oluyoruz.

‘‘KENDİMİZE İYİ GELMEK’’

Sistemler üzerine yaptığım incelemelerde bazı benzerlikler ilgimi çekti.

Organik ve organik olmayan sistemler olarak ele aldığımızda; genellikle insan yapımı yapay parçalardan oluşan organik olmayan sistemleri büyütmek için dışarıdan içeriye doğru bir akış oluşturmak…